Nog een week en het is Kerstmis, voor veel mensen het belangrijkste feest van het jaar. Een feest ook met veel tradities. Sommige tradities zijn al heel oud, andere zijn relatief nieuw. Veel families hebben hun eigen gebruiken of gewoontes met kerst. In deze blog leest u herinneringen van onze collectiebeheerder Dorien van Meel. In onze kerstchallenge nodigen wij u uit uw persoonlijke verhalen over Kerstmis met ons te delen.

Graag had ik jullie vanuit mijn stoel een gezellige kerst met al degenen die jullie lief zijn toegewenst, maar helaas zijn de feiten anders. Tot in ieder geval 18 januari zitten we thuis, alleen, met partner of met het gezin. Nee, niet gezellig een kerstdiner met de hele familie of oud en nieuw met vrienden en bekenden. Het is jammer maar gelukkig hebben we wel die gezellige kerstsfeer in huis.

Op mijn boom, die overigens versierd is met allerlei herinneringen en engeltjes, prijkt een mooie gouden ster in de top. Deze heb ik samen met mijn kinderen gemaakt toen zij nog heel klein waren. Ieder jaar weer kijk ik in de winkels naar al die mooie kerstversiering, maar steeds weer blijft mijn kartonnen sterretje, beplakt met gouden sterretjes en glitters, in de top.

Kerst bij Dorien van Meel.
Bron: Dorien van Meel

Overigens, vroeger was die mooie piek bij iedereen een ster. De ster verwees naar de drie koningen die op weg waren naar het kindje Jezus in de stal. Die volgden immers ook een ster. Waar de piek, die de meeste mensen nu hebben, naar verwijst is niet helemaal duidelijk. De een zegt dat hij nog steeds op een ster lijkt, de ander zegt dat hij meer lijkt op een doorspieste appel, dit omdat de Germanen in december de groene takken versierden met appeltjes, als symbool van de vruchtbaarheid. Weer anderen beweren dat het alleen maar te maken heeft met een vernieuwde manier van glasblazen.

Ik weet het niet en het is ook niet heel belangrijk. Belangrijk is dat die mooi versierde boom gezelligheid brengt in huis. Verder staat er bij mij in huis een kerststal van hout. Jozef en Maria zijn nog met het ezeltje op weg naar de stal. Iedere dag komen ze wat dichterbij. Op kerstavond bereiken ze het stalletje en dan pas zal het kindje Jezus ook in het kribje worden gelegd. Deze traditie komt ook voort uit de tijd dat mijn (volwassen) kinderen klein waren. Kerst is het feest van tradities en deze blijven gehandhaafd.

Een andere familietraditie was het bezoek aan de nachtmis op kerstavond. Met elkaar naar die kerk die zo mooi versierd was. Even kijken bij de levensgrote kerststal en meezingen met alle kerstliedjes. Of je vals zong of niet maakte eigenlijk niet uit. Bij thuiskomst werden de echte kaarsjes in de kerstboom aangestoken. Een heel belangrijk moment voor onze kinderen; deze kaarsjes werden alleen op kerstavond gebruikt, de rest van de dagen hadden we de gewone kerstverlichting aan. Verder gebruikten we dan een soort van ontbijt. Beschuit met muisjes en kerststol met roomboter. Daarbij een heerlijk kopje thee of, als het heel koud was buiten, warme chocomelk.

Daarna ging iedereen voldaan naar bed. De volgende morgen volgde nog een ontbijt, waarbij er zoveel mogelijk kaarsjes brandden en later op de dag een kerstdiner met de hele familie, waarvoor ik dagenlang in de keuken aan het voorbereiden was. Hierover vertel ik graag een volgende keer. Voor nu wens ik u hele fijne kerstdagen. Blijf gezond en verstandig.